Домашнее задание:

  1. Вместо точек вставь нужное слово.

Как с гуся вода (с курицы, с утки, с гуся);

как снег на голову (снег, дождь, град);

намылить … (руки, шею, голову);

убить двух зайцев (трех, четырех, двух);

киллограмм соли съесть (пуд, фунт, килограмм);

выеденного яйца не стоит (огурца, яйца, яблока);

как за каменной стеной (деревянной, глиняной, каменной);

как собака на сене (овца, собака, корова);

сказка про белого бычка (белого, черного, рыжего);

как осиновый лист дрожит (березовый, кленовый, осиновый).

2. В данных предложениях найдите все фразеологизмы и замените каждый одним словом.

1. Да за ним нужен глаз да глаз.- присмотреть

2 Его то и дело видели не по возрасту стремительно бегущим по кривым улочкам городка то в одну сторону, то в другую, очевидно без всякого дела, хотя иногда он нес что-нибудь завернутое в материю, – тогда лицо его вдохновенно светилось и молодело.

3. Может быть, оттого, что слишком низко висели над землей тучи, или оттого, что на душе у Ленки было тревожно.-в мыслях

4. Толика и след простыл.-сбежать

5. Наоборот – мы живы! Мы живем на полную катушку! Мы совершим еще что-то замечательное!-в полной мере

6. Теперь она из него будет вить веревки, сделает своим верным рабом вместо Попова.-

7. Мой товарищ прямо со стула стал падать, глаза у него на лоб полезли.-

8. А Димка вертелся волчком, подбегал то к одному, то к другому, стараясь заткнуть ребятам рты, прямо летал по классу.-

9. А тут поняли: не видать нам Москвы как своих ушей.-никогда

СЛОВА ДЛЯ СПРАВОК: присмотреть; в мыслях; суетиться; никогда; сбежать; в полной мере; подчинить; беспрерывно (постоянно); удивиться.

Գարծնական քերականություն

213. Առաջին շարքի յուրաքանչյուր բառ հնարավոր բոլոր ձևերով բադադրի´ր (բաղադրյալ բառեր կազմիր) երկրորդ շարքի ածանցների հետ:

Ա. Հյուսիս, լեզու, հայր, դրախտ, տոն, նկարիչ, մեղ(ք), հարս(ն), քն(ի)ն, օտար, բազում, բնական, հան(ել), հաս(նել), դր (դնել), պահ(ել):

Բ.  Ույթ, ածո, ական, ային, անի, (ա)բար, ոտի, (ա)վոր, (ա)ցու, ություն:

Յուրաքանչյուր ածանցով քանի՞ բառ կազմեցիր:

տուն-ային=տնային

հյուսիս-ային=հյուսիսային

տոն-ական=տոնական

բնական-աբար=բնականաբար

դր-ական=դրական

օտար-ական=օտարական

հայր-ական=հայրական

լեզու-ական=լեզվական

նկարիչ-ություն=նկարչություն

մեղք-ավոր=մեղավոր

հարսն-ական=հարսնական

բազում-ություն=բազմություն

դրախտ-ային=դրախտային

հարսն-ացու=հարսնացու

քնն-ական=քննական

նկարիչ-ական=նկարչական

214. Տրված բառերի բաղադրիչները գծիկով բաժանի´ր:  Տրված բառերի առաջին բաղադրիչնևրն ի՞նչ նմանություն ունեն:

Օրինակ ՝ գառնարած = գառն — արած,
բեռնակիր= բեռն — ա- կիր,
մատնել = մատն — ել:

Գառ-նուկ, բեռ-նել, դռ-նակ, թոռ-նիկ, լեռն-ային, ծոռ-նիկ, հարս-նուկ, մատ-նոց, ողն-ա-շար, ձկն-կիթ, ոտն-աման, մկն-դեղ:

217.         Նախադասությունները լրացրո´ւ:

Գրածդ բայը (բայերը) ընդգծի´ր և եղածների հետ համե- մատի´ր:

Եթե մարդիկ ծովում ապրեին……… :

Եթե գրքերը ծառերի վրա աճեին, ապա պետք չէր լինի այն խանութից գնել :

Եթե տները գնդի ձև ունենային, ապա տանը միշտ զվարճելի կլիներ :

Եթե ծիածանի տակով անցնելը հեշտ լիներ, ապա բոլորի երազանքները կկատարվեին :

218. Երկու տեքստերը համեմատի´ր և տարբերությունները գտի´ր:

Ա. Անպետք ու անբան մի տղա միշտ բարկացնում էր հորն ու մորը, տատին ա պապին, որը միշտ ասում էր.

-Մա´րդ եղիր, տղա’ ջան:

Տղան մեծացավ, պարթևհասակ ու գեղեցիկ երիտասարդ դարձավ, բայց պապը դարձյալ նույնն էր ասում:

Երկու երկրների միջև պատերազմ սկսվեց և տղան այդտեղ քաջությամբ աչքի ընկավ: Լուր հասավ հայրենի գյուղ, թե թագավորը նրան նազիր է կարգել: Պապն ասաց.

-Ի՞նչ անեմ նրա նազիրությունը, որ մարդ չէ:

Տղան ապրում էր պալատում, նազիրություն անում ու մոռացել էր հարազատներին, իր պարտքը նրանց աոաջ:

Եվ պապն ասում էր.

-Մարդ չէ, է´, մա´րդ:

Երբ շատ ժամանակ անց նազիր տղան եկավ հայրական տուն, ծնողները շատ ուրախացան իրենց զավակի համար, իսկ պապն ասաց.

—        Նազիր ես, թե վեզիր, ես կուզեմ, որ մարդ լինես:
Նազիր թոռը խռովեց ու թողեց հեռացավ:

Երկրի թագավորի մահից հետո նազիրը դարձավ թագավոր: Բայց պապն էլի նույնն էր ասում.

—        Թագավոր է, թե կայսր, ես կուզեմ, որ մարդ լինի:
Պապի խոսքը տարան, հասցրին տիրակալին: Թագավորը

վեր կացավ, շուքով-շքախմբով եկավ հայրական տուն՝ ստուգելու,թե  ճի՞շտ են ասում: Նա կոպտորեն վանեց իրենով հպարտ ծնողների փաղաքշանքի երկչոտ փորձերն ու դարձավ պապին:

-Հը՞, պա´պ,- ասաց,- ինձ չէիր հավանու մ … Տեսնո՞ւմ ես՝ թագավոր էլ դարձա:

Բայց անզիջում պապն ասաց.

-Մնաց, որ մարդ դաոնաս, տղա´ ջան…

Բ. Անպետք ու անբան տղայի պապն սպասում էր, թե ե՞րբ պիտի այդ տղան մարդ դառնա:

Տղան մեծացավ, պարթևահասակ ու գեդեցիկ երիտասարդ դարձավ, բայց, պապի կարծիքով, մարդ չդարձավ: Պատերազմ գնաց, քաջությամբ աչքի ընկավ և, քաջությունը գնահատելով՝ թագավորը նրան նազիր կարգեց, բայց, ըստ պապի, էլի մարդ չդարձավ:

Տղան պետական կարևորության խնդիրներ էր լուծում, բայց քանի որ մոռացել էր հարազատներին ու իր պարտքը նրանց առաջ, պապը դարձյալ ասում էր,  որ նա մարդ չէ:
Երկրի թագավորի մահից հետո նազիրը նստեց գահին: Երբ որպես թագավոր եկավ հայրական տուն, կոպտորեն վանեց իրենով հպարտ ծնողների փաղաքշանքի երկչոտ փորձերն ու ցանկացավ գլուխ գովել պապի աոաջ, անզիջում պապն ասաց, որ մնաց՝ մարդ դառնա…

Design a site like this with WordPress.com
Get started