Կար-չկար մի հատիկ կար: Նրա անունը Ցորենիկ էր: Նա ապրում է հողի տակ: Նա ուներ հայրիկ, մայրիկ, տատիկ, պապիկ, քույր և եղբայր:Եվ նա ուներ մի մեծ ընկեր, նրա անունը Ծիտ էր: Ծիտը չէր ուտում իր ընկերոջը, նա միայն ուտում է իրեն անծանոթ հատիկներին: Մի անգամ հրաշք կատարվեց. ցորենը կանգնեց արևի տակ, մեծացավ և դարձավ մի հսկա հատիկ: Իսկ իր ծնողներն ավելի մեծացան և դարձան հսկա հասկեր: Մեծ Ցորենիկին արդեն համրմար էր խաղալ իր ընկեր Ծտի հետ:
🌼Նարե Գրիգորյանի բլոգ ❤️ 